- próśb
- {{stl_3}}próśb {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}pruɕp{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_24}}gen Pl von {{/stl_24}}{{stl_25}}prośba {{/stl_25}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
próśb
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
uprzedzić — 1. Uprzedzać czyjeś prośby, pragnienia, myśli, zamiary, kaprysy «domyślać się czyichś próśb, pragnień i spełniać je, zanim zostaną wypowiedziane, wyjawione»: Dlaczego dotychczas zawsze przeczuwał jej myśli, uprzedzał pragnienia, troskliwą otaczał … Słownik frazeologiczny
uprzedzać — 1. Uprzedzać czyjeś prośby, pragnienia, myśli, zamiary, kaprysy «domyślać się czyichś próśb, pragnień i spełniać je, zanim zostaną wypowiedziane, wyjawione»: Dlaczego dotychczas zawsze przeczuwał jej myśli, uprzedzał pragnienia, troskliwą otaczał … Słownik frazeologiczny
memoriał — m IV, D. u, Ms. memoriałale; lm M. y 1. «pismo skierowane do władz, zawierające wyjaśnienie pewnych spraw albo uzasadnienie próśb» Przedstawić memoriał. 2. hand. «księga handlowa przeznaczona do księgowania obrotów bezgotówkowych; dziennik… … Słownik języka polskiego
mięknąć — ndk Vc, mięknąćnę, mięknąćniesz, mięknąćnij, miękł a. mięknąćnął, mięknąćkła, mięknąćkli «stawać się miękkim, tracić twardość» Asfalt miękł od upału. Len mięknie w wodzie. przen. a) «stawać się mniej intensywnym, wyraźnym, ostrym; łagodnieć,… … Słownik języka polskiego
prośba — ż IV, CMs. prośbabie; lm D. próśb 1. «skierowanie do kogoś jakiegoś życzenia i naleganie na jego spełnienie; proszenie» Gorąca, natarczywa, pokorna, usilna prośba. Milcząca, niema prośba. Prośba o litość. Prośba o chleb, o wodę. Mieć do kogoś… … Słownik języka polskiego
ulec — rzad. ulegnąć dk Vc, ulegnę, ulegniesz, ulegnij, uległ, uległszy ulegać ndk I, ulecam, ulecasz, ulecają, ulecaj, ulecał 1. «zaprzestać walki uznając czyjąś przewagę, wyższość, poddać się, skapitulować; zostać pokonanym» Ulec w nierównej walce.… … Słownik języka polskiego
uprzedzać — ndk I, uprzedzaćam, uprzedzaćasz, uprzedzaćają, uprzedzaćaj, uprzedzaćał, uprzedzaćany uprzedzić dk VIa, uprzedzaćdzę, uprzedzaćdzisz, uprzedź, uprzedzaćdził, uprzedzaćdzony 1. «być szybszym od kogoś w jakimś działaniu, występować z czymś… … Słownik języka polskiego
uwzględniać — ndk I, uwzględniaćam, uwzględniaćasz, uwzględniaćają, uwzględniaćaj, uwzględniaćał, uwzględniaćany uwzględnić dk VIa, uwzględniaćnię, uwzględniaćnisz, uwzględniaćnij, uwzględniaćnił, uwzględniaćniony 1. «brać pod uwagę, mieć na względzie, liczyć… … Słownik języka polskiego
wysłuchać — dk I, wysłuchaćam, wysłuchaćasz, wysłuchaćają, wysłuchaćaj, wysłuchaćał, wysłuchaćany wysłuchiwać ndk VIIIb, wysłuchaćsłuchuję, wysłuchaćsłuchujesz, wysłuchaćsłuchuj, wysłuchaćiwał, wysłuchaćiwany 1. «słuchając przyjąć coś do wiadomości;… … Słownik języka polskiego
złagodnieć — dk III, złagodniećeję, złagodniećejesz, złagodniećej, złagodniećniał, złagodniećeli, złagodniećniały, złagodniećniali 1. «stać się łagodnym, łagodniejszym, bardziej pobłażliwym; stracić surowość» Złagodnieć pod wpływem czyichś próśb. Nauczyciel,… … Słownik języka polskiego
zmięknąć — dk Vc, zmięknąćnę, zmięknąćniesz, zmięknąćnij, zmiękł (zmięknąćnął), zmięknąćkła, zmięknąćkli, zmięknąćkłszy «stać się miękkim» Asfalt zmiękł. Ziemia zmiękła po ulewnym deszczu. ◊ posp. Rura, trąba komuś zmiękła «ktoś stał się pokorny, uległy»… … Słownik języka polskiego
